13 december 2021

Het is weer december, een moment om op het jaar terug te blikken. 2021 was voor mij een zeer productief fotojaar. Vele leuke shoots in opdracht gedaan en daarnaast ook vaak op pad om mijn eigen portfolio uit te breiden
Van iedere maand kies ik één foto uit mijn vrije werk. In deze blog de maanden januari t/m juni. Het tweede halfjaar houden jullie uiteraard tegoed.

Januari

Het jaar begint nat met de Kooltuin in Alkmaar. Een van de meest pittoreske grachten die ik ken. Maar ook één die al vanuit elk standpunt duizend keer is gefotografeerd. Ook door mij. Ik vind het altijd leuk om toch een nieuw perspectief te vinden. Het regenbuitje dat net gevallen was, kwam mij goed van pas. De reflectie die je ziet is niet het water van de gracht. Nee, voor dit shot heb ik de camera op een nat, glimmend stoepje gezet. Prima spiegeltje! Ik heb de foto een koele nabewerking gegeven, waardoor de gele lichtjes mooi uitkomen. Het smeedijzeren hekje links is een leuke vorm die ik graag in de compositie wilde hebben.

Februari

Februari was een ouderwetse wintermaand. Eerst een pak sneeuw en daarna kon er ook nog geschaatst worden. En als toetje nog kruiend ijs! Uiteraard ontzettend veel gefotografeerd, dus een lastige keuze welke foto het moest worden. Vanuit Alkmaar ben ik op een mooie dag richting de Eilandspolder gereden. Om deze molen te bereiken, moest ik nog een flink stuk op mijn fiets over een onverharde dijk door de sneeuw ploegen. Eigenlijk een wandelpad. Ja, je moet er wat voor over hebben. Het leverde een nostalgische foto op. Het een gevoel van een oud schilderij.
Hier woont trouwens een bekende Nederlandse muzikant. Weet jij wie?

Maart

Op de laatste dag van maart heb ik de kersenbloesem gefotografeerd in het bloesempark in het Amsterdamse Bos. Op deze foto zie je geen mensen, maar schijn bedriegt. Het was er heel druk! Veel toeristen en ook heel veel Nederlandse landschapsfotografen. Ondanks het vroege tijdstip. Iedereen wilde de bloesem bij zonsopkomst vastleggen. Echt een bucket-list dingetje. Normaal gesproken mijd ik de drukte. Ik zoek liever een plek die ik als fotograaf voor mezelf heb. Maar dit is wel een bijzondere plek en ik was nieuwsgierig.
Het is prachtig. En ook wel gezellig om wat mensen te spreken. Maar toch, niet mijn ding. Ik ben er geweest en ik heb de foto. Check. Maar ik hoef volgend jaar niet meer terug.
En die foto zonder mensen?. Inderdaad, daar heb ik flink voor moeten Photoshoppen.

April

In april prijs ik me altijd gelukkig in een regio te wonen met enorm veel tulpenvelden. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, zijn de meeste bollenvelden in de kop van Noord Holland en niet in de Bollenstreek. Ja, daar word ik een klein beetje chauvinistisch van 🙂 Omdat de boeren ieder jaar hun soorten op een andere plek zetten, is het altijd weer een zoektocht naar geschikte locaties. Je moet er vanuit gaan dat waar dit jaar rode tulpen staan, volgend jaar misschien krokussen staan. Of het is een weiland met koeien. Dat maakt zo’n foto net even extra bijzonder. Wil jij deze molen volgend jaar ook fotograferen met een rood tulpenveld ervoor? De kans is groot dat dat niet gaat lukken. Deze wipmolen heet Weel & Braken, vlakbij Obdam, en stamt uit 1632!

Mei

Haarlem in het blauwe uur. Ik ben gek op het blauwe uur, het moment na zonsondergang dat de lucht even intens blauw wordt. De lichten in de stad gaan aan en in combinatie met het blauwe licht levert dat een schitterende sfeer op. Mooie gebouwen zoals De Waag, de St. Bavokerk en Teylers Museum. Jullie weten, voor een strakke reflectiefoto ben ik altijd wel te porren! Ik had al vaak op deze plek aan het Spaarne gestaan, maar nog nooit zo’n mooie spiegel gezien. Het is een brede rivier, dus bij een beetje wind zijn er al te veel golfjes in het water. En dan heb je ook vaak de plezierbootjes die roet in het eten gooien. Maar de aanhouder wint en ik trof het Spaarne zo aan met deze mooie spiegel. Daarom mijn foto van de maand mei.

Juni

Ik had het op de app al vaak met fotomaatje Frank Plaum besproken. We gaan een keer de waddenkust in Friesland fotograferen! De locatie was zorgvuldig gepland. Op een goede plek de dijk over en dan een stukje het drooggevallen wad op. Eerste vereiste: ‘cracks’. Ofwel een gebarsten bodem met een craquelé effect. Ik wilde graag een compositie maken op een plek waar houten paaltjes op het wad staan.

De reis er naartoe is al een belevenis. Dit deel van Friesland was erg uitgestorven. Alleen schapen die het weggetje op de dijk bevolkten.
En zo ontmoetten Frank en ik elkaar in the middle of nowhere. Stomtoevallig kwamen er gelijktijdig nog twee andere bekende fotografen aanrijden. Zo origineel was ons idee blijkbaar niet 🙂
De dijk over en dan zie je de prachtige, deels drooggevallen Waddenzee. Geen wonder dat dit een magneet is voor landschapsfotografen. Wel een aparte ervaring om met je statief in het slik te staan. Het is toch een soort drijfzand. Vandaar ook wel verstandig dit niet in je eentje te doen. Het was een gezellig tripje en leverde deze foto op, waar de zon een sterretje werd.